اضطراب چیزی است که بسیاری از افراد با آن دست و پنجه نرم می کنند. مطمئناً، اضطراب یک احساس طبیعی است، اما این تنها زمانی صادق است که آن را گاهی یا در دوزهای کم احساس کنید. اما برخی افراد مجبورند با تعداد عجیبی از افکار بیمناک دست و پنجه نرم کنند. برای برخی، این یک کشمکش و مبارزه واقعی سلامت روان است. اختلالات اضطرابی بیشتر از آن چیزی است که مردم فکر می کنند. و آن هم عمدتاً به این دلیل است که سلامت روان هنوز آنطور که باید مورد توجه قرار نمی گیرد.
بنابراین، بسیاری از افراد علائم را نادیده می گیرند و آنها را با عناوینی مانند کج خلقی می شناسند. به دلیل چهره اجتماعی به ظاهر وحشتناکی که مسائل بهداشت روانی دارند، بسیاری از مردم مشکلات خود را پنهان کرده و پشت گوش می‌اندازند. دلیل این مسئله در تلاشی است که افراد برای جا افتادن در جامعه و اجتناب از طرد شدن انجام می دهند. متأسفانه، این همه فشار اجتماعی باعث می شود که اکثر افرادی که شخصیت مضطرب دارند حتی متوجه این موضوع نشوند. شاید آنها می دانند که مشکلی وجود دارد، اما در دریافت کمکی که نیاز دارند تردید دارند.
فهرست عناوین
چرا تشخیص اضطراب دشوار است؟
اکثر مردم حتی نمی‌پذیرند که ممکن است با چیزی مثل اضطراب دست و پنجه نرم کنند. این نیز به این دلیل است که جامعه مسائل آنها را به حدی منحرف می کند که برای همه چیز توضیحی پیدا می کنند. اگر بیش از حد استرس داشته باشند، می گویند به خاطر شغلشان است. اگر بیش از حد فکر کنند، آن را یک پدیده تصادفی می دانند. اما مهمتر از همه، مردم از اینکه چه چیزهایی سندروم اضطراب را تشکیل داده و چه چیزهایی آن را کاهش می دهند، آگاه نیستند.
از آنجایی که بیشتر مردم در مورد این موضوع آموزش ندیده اند، متوجه نمی شوند که چه زمانی به کمک نیاز دارند. به همین دلیل، بسیاری از افراد در خطر از دست دادن کنترل اضطراب خود هستند. اختلالات اضطرابی یک بیماری هستند و باید با آنها رفتار درمانی داشت. اگر پای ما بشکند، هرگز مشکل را نادیده نمی گیریم و منتظر نمی مانیم تا خودش برطرف شود. در عوض، به بیمارستان می رویم و درمان لازم را دریافت می کنیم. اما این در مورد مشکلات سلامت روان چگونه است؟
اکنون، این بدان معنا نیست که همه افرادی که با اضطراب دست و پنجه نرم می کنند به دارو یا درمان نیاز دارند. اما، مجددا تاکید می کنیم که درمان به همه کمک می‌کند، نه فقط به کسانی که با مشکلات سلامت روان سر و کار دارند. اما باید مسائل خود با اضطراب را جدی بگیرید. و اولین قدم برای آن، درک چگونگی بروز اضطراب و نشانه های یک شخصیت مضطرب است.
علل اضطراب چیست؟
قبل از پرداختن به چگونگی تشخیص اینکه آیا ممکن است با اضطراب دست و پنجه نرم کنید یا خیر، ضروری است که بدانید چرا اضطراب می تواند به یک نگرانی برای سلامت روان تبدیل شود. همانطور که قبلا ذکر شد، اضطراب یک احساس طبیعی است. این یک احساس حیاتی برای انسان از هزاران سال پیش تاکنون است، چرا که ما را از خطر محافظت می کند. اضطراب به بهترین وجه به عنوان احساس ناراحتی توصیف می شود.
این احساس بسته به نگرانی شما می تواند خفیف یا شدید باشد. اضطراب شدید مانند ترس است، اگرچه نسبت به ترس، واکنشی تا حدودی کمتر و پایدارتر به موقعیت‌های تهدیدکننده است. اما لازم نیست در یک موقعیت تهدید کننده قرار بگیرید تا احساس اضطراب کنید. گاهی اوقات، این احساس بدون دلیل فیزیکی و ظاهری، ظاهر می شود.
تا همین اواخر، اعتقاد بر این بود که آمیگدال تنها بخشی از مغز است که مسئول ترس و اضطراب است. امروزه اضطراب از واکنش های مختلف در بسیاری از قسمت های مغز آشکار می شود. مطمئناً آمیگدال نقش مهمی ایفا می کند، اما یک شبکه ترس کامل احساس اضطراب را تعیین و تنظیم می کند. ساده ترین راه برای توضیح این فرآیند، تقسیم مغز به بخش عاطفی و شناختی است.
چگونه مغز اضطراب را پردازش می کند
محرک و راننده اصلی مغز عاطفی، آمیگدال است. این بخشی است که احساسات خام اضطراب در آن شکل می گیرد. اما این روند همانطور که قبلاً تصور می شد به همین جا متوقف نمی شود. در عوض، این سیگنال‌ها به لوب پیشانی فرستاده می‌شوند که مغز شناختی را هدایت می‌کند. اگر لوب فرونتال بتواند وضعیت را منطقی کند، آنگاه احساس اضطراب فروکش می کند. به عنوان مثال، اگر نگران شرکت در امتحان هستید، مغز شناختی می تواند وارد عمل شود و به شما یادآوری کند که برای آن آمادگی دارید.
در این صورت، می توانید اضطراب خود را تحت کنترل نگه دارید. اما این فرآیند همیشه اتفاق نمی افتد، و آن زمانی است که مشکلات واقعی ظاهر می شوند. اگر لوب فرونتال تحریک نشود، اضطراب شما می تواند از کنترل خارج شود. در حالی که ارتباطی بین این نواحی مغز وجود دارد، دانشمندان هنوز در مورد چگونگی شکل گیری آنها مطمئن نیستند. بنابراین، بسیاری از سوالات بی پاسخ باقی می ماند، مانند اینکه چرا مردم بدون هیچ دلیل آشکاری احساس اضطراب می کنند.
اما این یک جنبه کاملاً بیولوژیکی است. وقتی صحبت از اضطراب می شود، بررسی علل روانی ضروری است. مانند بسیاری از مسائل مربوط به سلامت روان، ژنتیک نقش مهمی را در این بین ایفا می کند. برخی از افرادی که خانواده‌هایشان سابقه مبارزه با مشکلات سلامت روان را دارند، همیشه در معرض خطر بیشتری برای تولد همراه با این مشکل یا ابتلا به آن هستند. علاوه بر این، محیط یک علت بزرگ دیگر است.
آسیب های گذشته، مانند تجربه سوء استفاده در دوران کودکی، شما را در معرض خطر قرار می دهد. علاوه بر این، افزایش استرس، مسائل پزشکی مانند سرطان یا نوع شخصیت شما نیز از عوامل خطر هستند. با این حال، دلایل آن هنوز به طور کامل شناخته نشده است، بنابراین درک علائم اضطراب ضروری است.
4 نشانه اینکه اضطراب بخشی از شخصیت شماست
1. شما همیشه بیش از حد فکر می کنید
فکر کردن بیش از حد همیشه به این معنی نیست که شما شخصیتی مضطرب دارید. بالاخره هر از چند گاهی همه در فکر فرو می روند. اما، اگر همیشه بیش از حد فکر می کنید و به نظر می رسد که نمی توانید راه هایی برای توقف پیدا کنید، این زمانی است که نشان می دهد مشکل عمیق تری وجود دارد.
بر خلاف تصور عمومی، تفکر بیش از حد به معنای پیدا کردن راه حل مشکل نیست. فقط این دلیل که روی چیزهای خاصی وسواس دارید، به این معنی نیست که راه حلی پیدا خواهید کرد. برعکس، کسی که بیش از حد فکر می کند، بیش از حد نگران می شود و خود را متقاعد می کند که هیچ راه حلی برای مشکلاتش وجود ندارد.
به علاوه، اگر بیش از حد فکر کنید، از یک موضوع به موضوع دیگر می پرید. بنابراین شما هرگز یک جریان روشن و کنترل شده از افکار نخواهید داشت. در عوض، تمام افکار شما در ذهن شما می چرخند تا جایی که مرتب کردن آنها برای شما دشوار خواهد شد. اگر این حالت چیزی است که برای مدتی با آن دست و پنجه نرم می کنید، نشانه آن است که احتمالا در حال دست و پنجه نرم کردن با اضطراب باشید.
2- شما بدبین هستید
افکار منفی چیزی است که همه باید در زندگی خود با آن دست و پنجه نرم کنند. زندگی شما هرگز نمی تواند همیشه سرشار از چیزهای آسان و سرگرم کننده باشد. گاهی اوقات، شما روی خشن آن را می‌بینید و ذهن شما ناگزیر افکار منفی ایجاد می کند. اما این بدان معنا نیست که شما یک بدبین هستید. یک فرد بدبین همیشه انتظار دارد که بدترین‌ها اتفاق بیفتد، حتی اگر دلیلی برای این باور نداشته باشد.
برخی بدبین ها از این ذهنیت منفی تا حدودی سازنده، به عنوان راهی برای آماده شدن برای بدترین ها استفاده می کنند. اما بیشتر آنها فقط معتقدند که هر کاری انجام دهند همه چیز به سمت جنوب خواهد رفت. در هر صورت، عدم امید داشتن نشانه ای از آن است که شاید با اضطراب دست و پنجه نرم می‌کنید.
نه تنها این، بلکه بدانید که منفی گرایی اضطراب شما را بدتر می کند. این یک دور باطل است. شما به دلیل بدبین بودن خود احساس اضطراب می کنید و این اضطراب، بدبینی شما را شدیدتر می کند و این چرخه ادامه پیدا می کند! این نوع ذهنیت فقط می تواند مسائلی را ایجاد کند که وجود ندارند. شما همیشه باید سعی کنید که حتی اگر غیرممکن به نظر می رسد، با مثبت اندیشی و مثبت بودن با این ذهنیت مقابله کنید و سعی کنید به دنبال پوشش نقره ای باشید!
3. شما همیشه استرس دارید
به بسیاری از مردم گفته شده است که وقتی صحبت از استرس می شود، منظور هوشیاری و آمادگی ذهنی و بدنی بالا است. البته آنها کاملاً هم اشتباه نمی کنند. استرس چیزی است که می تواند به شما انگیزه دهد. دوزهای کوچک باعث می شود که شما از کارهایی که باید انجام دهید آگاه تر شوید. و این آدرنالین اضافی به شما کمک می کند تا یک کار را در هوشیاری و به درستی انجام دهید. اما این بدان معنا نیست که زندگی پر از استرس خوب است.
مطمئنا، داشتن یک شغل پردرآمد خوب است. اما این بدان معنا نیست که ارزش ابتلا به یک اختلال سلامت روان را آنهم فقط برای کسب درآمد بیشتر دارد. و استرس فقط به شغل شما محدود نمی شود. اگر متوجه شدید که بیشتر فعالیت‌هایی که انجام می‌دهید به شما استرس می‌دهند، احتمالاً به این دلیل است که مضطرب هستید. افراد مضطرب نگران هر جزئیات کوچکی هستند که باعث ایجاد استرس های ناسالم می شود.
اما مشکل واقعی زمانی است که متوجه نمی شوید شخصیتی مضطرب دارید و همان سبک زندگی را حفظ می کنید. کاری که باید برای کاهش اضطراب خود انجام دهید یافتن راه هایی برای آرامش است. حجم کار سبک تری را به عهده بگیرید. زمان بیشتری را برای رسیدگی به خود اختصاص دهید؛ برای مثال، چند ساعت در هفته خودمراقبتی کنید. حتی می توانید به حذف افراد سمی از زندگی خود فکر کنید.
همچنین بخوانید: نحوه انجام تکنیک تنفس 4-7-8 برای رهایی از اضطراب و به خواب رفتن
4. شما علائم فیزیکی دارید
اضطراب چیزی نیست که فقط بر روحیه و احساسات شما تأثیر بگذارد. به دلیل هورمون هایی که هنگام احساس اضطراب ترشح می شوند، سلامت جسمانی شما نیز تحت تاثیر قرار می گیرد. این هورمون ها کورتیزول و آدرنالین هستند که به عنوان هورمون استرس نیز شناخته می شوند. نقش آنها این است که شما را برای رویارویی با تهدیدات آماده کنند. به همین دلیل، ضربان قلب و فشار خون شما را افزایش می دهند.
همچنین در هنگام مضطرب شدن، تنفس سنگین و سریع و سفت شدن عضلات را تجربه خواهید کرد. علاوه بر این، برخی از عملکردها به طور موقت خاموش می شوند، مانند برخی از عملکردهای گوارشی. همه این تغییرات قرار است به شما هشدار دهند و شما را آماده مبارزه با هر خطری کنند که در آن قرار دارید. این به عنوان پاسخ جنگ یا گریز شناخته می شود. امروزه، نسبت به هزاران سال پیش، احتمال اینکه با خطر قریب الوقوع مواجه شویم، بسیار کمتر است. بنابراین بیشتر اوقات، اضطراب ناشی از عوامل روانی است.
اما این هورمون ها هنوز هم وارد می شوند و همان تغییرات را ایجاد و بدن را تحریک می کنند. اگر در هنگام استرس مدام عرق می کنید و نفس نفس می زنید، این نشانه اضطراب است. و پیامدهای طولانی مدت آن جدی است. اگر سطح اضطراب خود را تحت کنترل نداشته باشید، خطر ابتلا به مشکلات قلبی یا گوارشی در شما افزایش می یابد.
نظرات نهایی در مورد علائم اینکه اضطراب بخشی از شخصیت شماست
اضطراب یکی از رایج ترین مسائل بهداشت روانی است که جامعه امروزی با آن مواجه است. متأسفانه، زندگی به طور فزاینده‌ای پر استرس می‌شود و کسی یا سازمانی به مردم آموزش نمی‌دهد که چگونه با آن به درستی برخورد کنند. اغلب به آنها گفته می شود که تمام مشکلات خود را زیر فرش پنهان کرده و به زندگی در همین شرایط ادامه دهند. اما این فقط منجر به مشکلات بزرگتر می شود. در یک نقطه، همه آن مشکلات دوباره ظاهر می شوند و برای شما دردسر ایجاد می کنند.
بنابراین، شناسایی علائم اضطراب در اسرع وقت به شما این امکان را می دهد که مسائل خود را قبل از غیرقابل کنترل شدن حل کنید. افراد مضطرب تمایل دارند بیش از حد فکر کنند و اغلب نمی توانند افکار خود را مرتب کنند. آنها معمولاً دیدگاهی بدبینانه به زندگی دارند و معتقدند هر کاری که انجام می دهند نمی تواند نتیجه مثبتی داشته باشد. آنها اغلب بیش از آنچه که باید تحت استرس هستند، و این اغلب به خاطر محیط اطرافشان است. اما نشانه ها فقط روانی نیستند.
اضطراب از طریق علائم فیزیکی مانند تعریق، تنفس سخت و افزایش ضربان قلب ظاهر می شود. اگر با یک یا چند مورد از این علائم دست و پنجه نرم می کنید، وقت آن است که با یک متخصص مشورت کنید و یاد بگیرید که از سلامت روان خود مراقبت کنید.
