10 نشانه یک فرد افسرده

حقیقت افسردگی چیز دیگری است!

افسردگی یک بیماری بسیار پیچیده است که اغلب با عوامل بیولوژیکی، محیطی، ژنتیکی و روانی مرتبط است. به عبارت ساده تر، افسردگی یک اختلال در مغز است. فن‌آوری‌های تصویربرداری مانند تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) و توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) کشف کرده‌اند که یک مغز افسرده در عملکردهای مختلف با یک مغز عادی متفاوت است!

نواحی مغزی که تحت تأثیر افسردگی قرار می گیرند عبارتند از آمیگدال، تالاموس و هیپوکامپ. آمیگدال با احساساتی مانند خشم، ترس، لذت، غم و برانگیختگی جنسی مرتبط است. مطالعات نشان داده اند که آمیگدال زمانی که فرد غمگین یا افسرده بالینی است فعالیت بیشتری را ثبت می کند. این احتمالاً مربوط به دوره‌های شیدایی است که افراد در دوران افسردگی آن را تجربه می‌کنند.

هیپوکامپ یکی دیگر از ساختارهای سیستم لیمبیک است که وظیفه پردازش اطلاعات و حافظه بلند مدت را بر عهده دارد. برخی از مطالعات نشان داده اند که هیپوکامپ در برخی از افراد افسرده کوچکتر است و قرار گرفتن مداوم در معرض هورمون های استرس می تواند رشد سلول های عصبی در این ناحیه از مغز را مختل کند.

چه چیزی باعث این تغییر در عملکرد شیمیایی مغز می شود؟

بسیاری از چیزها، از جمله ضربه روانی یا جسمی، مشکلات روابط، از دست دادن یک عزیز یا هر موقعیت استرس زا دیگری ممکن است آغاز کننده این تغییرات مغزی باشد.

صرف نظر از علت، مهم است که بتوانید افسردگی را تشخیص دهید. این برای سلامتی خود و کسانی که دوستشان دارید و از آنها مراقبت می کنید از اهمیت ویژه‌تری برخوردار است. ویژگی های رفتاری خاصی وجود دارد که در افراد افسرده کاملاً رایج است و لازم است که همگی در مورد آن‌ها اطلاعات کسب کنیم.

در اینجا 10 نشانه رایج افسردگی را می‌خوانید:

1. دوری جستن و انزوا

وقتی فردی افسرده است، اغلب تمایلی به حضور در جمع دیگران ندارد. بخشی از این حالت بخاطر عدم علاقه است و بخشی دیگر از ترس این است که با حضور در جمع، بعنوان "دبی داونر" گروه شناخته شود. این عبارت، در زبان عامیانه به کسی گفته می‌شود که دائماً مشغول پخش کردن خبرهای بد و احساسات منفی است و افراد اطرافش را پکر کرده و آزار می‌دهد. همچنین در یک فرد افسرده، ترس از طرد شدن توسط دیگران وجود دارد که این حس هم بی میلی به مشارکت‌های اجتماعی را افزایش می دهد.

برخی از علائم دوری جستن و انزوا عبارتند است از:

داشتن دوستان کم یا بدون دوست بودن

لغو رویدادهای اجتماعی در آخرین لحظه

پرهیز از تماس چهره به چهره با دیگران

نگرانی دوستان، خانواده و دیگران نسبت به عدم فرد

بدبینی

عزت نفس پایین

2. از دست دادن علاقه

این مورد بزرگی است. فردی که از افسردگی رنج می‌برد، دیگر فعالیت هایی که قبلاً شادی و رضایتی وصف ناشدنی را برای او به ارمغان می آورد را انجام نمی دهد. نیازی به گفتن نیست که این هم برای فرد افسرده و هم برای کسانی که از او مراقبت می کنند دردناک است. فرد مبتلا حتی می تواند علاقه خود را به همسر یا فرزندان خود از دست بدهد، که اغلب منجر به مشکلات بزرگتر و فاجعه می شود.

همچنین انجام کارهای ضروری اما کمتر درگیر کننده مثل شغل روتین، کارهای خانه و غیره، برای فرد افسرده سخت تر می شوند و اغلب نادیده گرفته شده یا با عجله انجام می شوند.

3. افزایش مصرف الکل یا مواد مخدر

پیمایش در فراز و نشیب های زندگی به اندازه کافی دشوار است، اما پیمودن این مسیر برای افراد افسرده گاهی اوقات تقریبا غیرممکن می‌شود. افراد افسرده برای فرار از این سختی، اغلب به مصرف الکل یا مواد مخدر روی می آورند. قابل درک است که مصرف الکل و مواد مخدر به این دلیل رخ می دهد که فرد به دنبال بی حس کردن درد خود یا ایجاد احساس شادی است که آرزویش را دارد. با این حال، این روش فرار فقط برای مدت کوتاهی کار می کند و با افزایش تحمل فرد، احتمال اعتیاد نیز بشدت افزایش می یابد.

4. نوسانات خلقی

عدم تعادل شیمیایی در مغز اغلب منجر به تغییرات ناگهانی در خلق و خو می شود. حال یک فرد افسرده می تواند در یک بازه زمانی کوتاه از خوشحالی به ناراحتی شدید و گریه تبدیل شود. چیزها و رویدادهایی که قبلاً هیچ واکنشی ایجاد نمی کردند (برای مثال یک شوخی کنایه آمیز) اکنون باعث بروز حملات خشم یا تحریک پذیری می شوند. اگر کسی که به او اهمیت می دهید این نوع تغییرات را از خود بروز می دهد، بدانید که این می تواند به دلیل افسردگی باشد. با این حال، خیلی عجولانه قضاوت نکنید؛ تغییرات طبیعی در هورمون ها نیز می تواند منجر به نوسانات خلقی شود.

5. تغییر در اشتها

این یک مشکل دشوار است زیرا "تغییر اشتها" می تواند به این صورت باشد که یک فرد افسرده به غذای داخل بشقاب دست نمی زند ("اما گرسنه است") یا شخصی که یک گالن بستنی را در یک دقیقه می‌خورد ("اما فقط احساس پرخوری می کند..."). تا زمانی که حالت افسردگی از بین نرود،مورد اول تمایلی به غذا خوردن ندارد، زیرا بیش از حد مشغول توجه به افکار خودش است. در حالی که مورد دوم از غذا خوردن به عنوان منبع راحت شدن از حالت خود استفاده می کند. در هر صورت، تغییرات شدید در اشتها اغلب نشانه آشکار افسردگی است.

6. خستگی بیش از حد

رویکرد بی حال بودن نسبت به بسیاری از مسئولیت ها، فقط برای افرادی که شور و شوق ندارند طبیعی است. افراد مبتلا به افسردگی مدام با پچ پچ های درونی ذهن خود سروکار دارند که به خودی خود طاقت فرسا است. پس جای تعجب نیست که چرا آنها برای هر چیز دیگری انرژی بسیار کمی دارند. حالت های بیش از حد خستگی می تواند نشان دهنده وجود افسردگی باشد.

7. مشکلات خواب

ممکن است وقتی که مورد شماره 6 را می‌خوانید، فکر کنید که یک فرد افسرده وقتی همیشه خسته است، پس مشکلی با خوابیدن ندارد. با این حال، مانند بسیاری دیگر از علائم افسردگی، مشکلات خواب می تواند در این افراد بسیار متفاوت باشد. برخی از آنها بیشتر روز را می خوابند در حالی که برخی دیگر شاید نتوانند حتی خوابی سه یا چهار ساعته در روز را تجربه کنند. تغییر شدید در الگوی خواب اغلب یکی از بارزترین علائم افسردگی است.

8. مشکلات شناختی

افسردگی به دلیل تأثیرگذاری بر عملکرد شناختی، بدنام است. تمرکز، تصمیم گیری و حافظه اغلب ضعیف‌تر از قبل از ابتلا به افسردگی هستند. علاوه بر این، اختلالات شناختی اغلب برای افراد افسرده بسیار قابل توجه است و این باور که دوباره خوب خواهند شد را برای آنها دشوارتر می کند.

9. خودآزاری

گاهی اوقات، دردی که در ذهن فرد ایجاد می‌شود، آنقدر شدید می‌شود که ایجاد درد توسط خود او در واقع به یک تسکین تبدیل می‌شود. البته این نشانه بسیار جدی افسردگی است و نیاز به مداخله درمانی فوری دارد.

10. افکار خودکشی

متأسفانه این موردی است که باید در مورد آن بیشتر بحث شود. حملات مکرر با درونی آشفته و تضادی که افسردگی در افراد ایجاد می کند، باعث می‌شود که فرد مبتلا به این باور برسد که واقعاً هیچ راهی وجود ندارد. مهم نیست که چقدر این باورها نادرست هستند، در هر صورت ممکن است ایجاد شوند. افکار خودکشی تقریباً همیشه نشان دهنده وجود افسردگی است و کمک حرفه ای برای محافظت از آنها کاملاً ضروری است.

مشاهده اینکه فردی که دوستش دارید دچار افسردگی شده است واقعاً می تواند تجربه دشواری باشد. تشدید این مشکل، احساس درماندگی است که عزیزان افراد افسرده اغلب آن را احساس می کنند. خوشبختانه، کارهایی وجود دارد که می توانید برای کمک به بهبودی فرد و ایجاد آرامش عاطفی برای خود انجام دهید.

کلینیک مایو، شاید معتبرترین سازمان بهداشتی در جهان، موارد زیر را توصیه می کند:

در مورد آنچه که در مورد فرد مبتلا متوجه شده‌اید و چرا نگران هستید با او صحبت کنید.

به فرد در مورد افسردگی آموزش دهید. توضیح دهید که این یک نقص یا ضعف شخصی نیست، بلکه یک وضعیت پزشکی است که حتما با درمان بهتر می شود.

به فرد پیشنهاد دهید که به یک متخصص، یک پزشک یا ارائه دهنده سلامت روان، مانند یک مشاور یا روانشناس دارای مجوز مراجعه کند.

به فرد پیشنهاد دهید تا طرحی از آنچه باید در مورد آن صحبت کند آماده کند، از جمله سوالاتی که باید در ملاقات اولیه با پزشک یا ارائه دهنده سلامت روان بپرسد.

تمایل خود را برای کمک به فرد ابراز کنید. به عنوان مثال، در برنامه ریزی قرار ملاقات با درمانگر یا مراجعه به پزشک به او کمک کنید.

منبع