در ابتدا آسیب پذیری را بشناس!
بسیاری از ما در هنگام برقراری ارتباط با دیگران، تلاش می‌کنیم شخصیتی بسته داشته باشیم تا آسیب نبینیم. در واقع، آسیب‌پذیری را با ضعف و ناتوانی اشتباه می‌گیریم. این در حالی است که اگر مزایای آسیب‌پذیربودن را بدانیم و از آنها استفاده کنیم، روابطی کامل‌تر و عمیق‌تر خواهیم داشت و زندگی‌مان معنادارتر و لذت‌بخش‌تر خواهد شد. چه‌کسی بدش می‌آید یک زندگی شاد داشته باشد و راحت با دیگران ارتباط برقرار کند؟
آسیب‌پذیری چیست؟
آسیب‌پذیری در نگاه اول کمی منفی به نظر می‌آید. احتمالا در ذهن شما هم از همین حالا این جنبه منفی شکل گرفته است. دلیلش این است که درباره این مفهوم باورهای نادرستی وجود دارد؛ بنابراین، ابتدا آن باورهای منفی را دور بریزید. آسیب‌پذیری تمایل ما برای پذیرش ریسک و افشای هیجانات درونی‌مان برای دیگران است.
آسیب‌پذیری برخلاف تصور همه:
به‌معنای ضعیف‌بودن نیست؛
ابزاری برای مقایسه نیست؛
چیزی نیست که انکارش کنید؛
منحصر به افراد خاصی نیست؛
نوعی برگ برنده در برابر دیگران نیست؛
فقط به‌معنای هیجانات و خاطرات عمیق و تاریک نیست؛
نمی‌گوید به‌طور کامل همه جنبه‌های وجودتان را برای دیگران فاش کنید.
برنی براون، پژوهشگر آمریکایی می‌گوید:
"داشتن هدفی شفاف‌تر یا زندگی معنادارتر راهی دارد و راهش آسیب‌پذیری است."
ارتباطات ما با دیگران مهم‌ترین مؤلفه زندگی معنادار است و مزایایی که آسیب‌پذیربودن برای برقراری این ارتباطات دارد بی‌نظیر است.
چرا به مزایای آسیب‌پذیری در روابطمان نیاز داریم؟
انسان‌ها برای اینکه شاد باشند باید حس کنند به کسی یا کسانی تعلق دارند. به‌دلیل همین نیاز درونی، لازم است روابطی ایمن با دیگران ایجاد کنیم. برقراری روابط سالم با دیگران مزایای متعددی دارد که برخی از آنها عبارت‌اند از:
کاهش استرس؛
افزایش عزت‌نفس؛
افزایش امید به زندگی؛
بهبود سلامت جسمانی؛
کاهش افسردگی و اضطراب.
با این‌همه مزایا، منطقی است که تلاش کنیم روابط معنادارتری با دیگران داشته باشیم و به‌شکل مداوم پذیرای برقراری روابط جدید باشیم. برای اینکه به این دو هدف برسیم فقط به یک چیز نیاز داریم: آسیب‌پذیربودن.
