یکی از باورنکردنیترین تغییراتی که در زندگیام ایجاد کردهام، که بدون شک از من یک فرد شادتر و دوست بهتری ساخته است، این است که یاد بگیرم از قضاوت کردن مردم دست بکشم.
حالا، من اینجا نمینشینم که وانمود کنم که هرگز دیگران را قضاوت نمیکنم - همه ما به طور پیشفرض تمایل به انجام این کار داریم... این یک غریزه انسانی است، و من مستثنی نیستم. اما یاد گرفته ام که جلوی خودم را بگیرم و بفهمم که قضاوت چقدر مضر است.
توجه داشته باشید که به جای «بد» میگویم «مضر»، زیرا به جای اینکه خودم را قضاوت کنم، ترجیح میدهم ببینم که عمل قضاوت باعث آسیب میشود.
گرایش من به قضاوت مردم نشان دهنده چه شرایط مضر اساسی است؟ این شرایط متفاوت است، اما در بسیاری از موارد این نکات اعمال می شود…
- من داستان کامل همه را نمیدانم و به همین دلیل نسبت به آنچه که بیشتر مردم از سر میگذرانند بیاطلاع هستم.
- من از مردم توقعات غیرواقعی و ناموجه دارم.
- من ناخودآگاه معتقدم که به نوعی بهتر از افرادی هستم که آنها را قضاوت می کنم.
- من کمی خودخواه و خودشیفته هستم.
- من قدردان نعمت های خودم نیستم و دلسوز بودن با کسانی که خوش شانس نیستند را از دست داده ام.
- من کنجکاو یا مایل به یادگیری نیستم، اما در عوض افرادی را که متفاوت از خودم هستند قضاوت و طرد می کنم.
- من احتمالاً نمی توانم از موقعیت قضاوتی به وضعیت فعلی کمک کنم.
قضاوت کردن در مورد کسی چگونه اتفاق می افتد
اجازه دهید یک مثال شخصی از نحوه قضاوت کردن در مورد یک نفر به شما ارائه دهم تا بتوانیم شرایط مضر بالا را ببینیم:
من به ملاقات دوست قدیمیای میروم که فعالانه از سلامتی خود غافل است - او اضافه وزن داشته و فشار خون بسیار بالایی دارد و با این حال هر روز غذاهای ناسالم میخورد و هرگز ورزش نمیکند. من می دانم که او می تواند با تغییر تصمیمات روزانه خود سلامتی خودش را بهبود بخشد. بنابراین من او را به خاطر کاری که انجام می دهد قضاوت می کنم، از دست او عصبانی می شوم، به طور غیرمستقیم با اظهار نظر خودم به او توهین می کنم، و بعد از اینکه گفتگوی ما تیره شد، او را رها می کنم. چنین موقعیتی همیشه در روابط در سراسر جهان رخ می دهد - فقط جزئیات را کمی تغییر دهید و سپس دوست قدیمی ام را جایگزین شوهر، همسر، پدر، مادر، همکار، دوست و افراد دیگر کنید.
حال، بیایید به آنچه که واقعاً در وضعیت من میگذرد نگاهی دقیقتر بیندازیم…
اول از همه، من نسبت به آنچه در زندگی و ذهن دوست قدیمی ام می گذرد، کمی بی اطلاع هستم، زیرا دیدگاه او را کاملاً درک نمی کنم. حقیقت این است که او به دلیل سلامت ضعیف خود به شدت افسرده شده است و احساس زشتی، دوست نداشتنی بودن، ترس و عدم اعتماد به خود برای تصمیم گیری بهتر دارد. به دلیل افسردگی، او ناامیدانه سعی میکند از فکر کردن به هر چیزی که مربوط به سلامتیاش است دوری کند، بنابراین با خوردن میان وعده، تماشای زیاد برنامههای تلویزیونی و سایر موارد ناسالم احساس بهتری در خود ایجاد میکند. او فقط سعی می کند با شرایط کنار بیاید. و در واقع، من نیز بارها در گذشته کارهای مشابه انجام داده ام... شکست خورده ام. من با سختی کنار آمده ام. من احساس افسردگی کرده ام. و از راه های ناسالم به خودم آرامش داده ام. بنابراین من واقعاً بهتر از او نیستم، حتی اگر باور داشته باشم که هستم.
علاوه بر این، من نسبت به انسان شگفت انگیزی که او است - با وجود مشکلات سلامتی اش - ناسپاس هستم. او واقعاً فوقالعاده است - دقیقاً به همین دلیل است که من با او دوست هستم - اما با قضاوت او، اصلاً از او قدردانی نمیکنم. درعوض، با تمرکز بر اینکه من چقدر «بهتر» هستم، فکر اینکه او «باید» چگونه باشد، چگونه مرا عصبانی میکند، چقدر عصبانیت من مهمتر از تمام دردی که او در درونش احساس میکند، خودم را مورد توجه قرار میدهم. من کنجکاو نیستم که واقعاً در قلب و ذهن او و زندگیاش چه می گذرد و چرا. در عوض، من به سادگی او را قضاوت کرده ام. و از این موضع قضاوت دقیق، نمی توانم کمکی به او بکنم، زیرا ارتباط مؤثر را متوقف کرده و تلاشی که او برای کنار آمدن با شرایط میکند را رد کرده ام.
همچنین بخوانید: چگونه کمتر قضاوت کننده باشیم؟
چگونه پس از شروع قضاوت آن را متوقف کنیم
اول از همه، شما باید به این واقعیت آن کاری که در حال انجام آن هستید، آگاه شوید. انجام این کار مستلزم تمرین است، اما دو نشانه واضح از قضاوت وجود دارد که باید در خود جستجو کنید:
- شما نسبت به کسی احساس عصبانیت و آزرده خاطر بودن دارید
- شما از کسی شاکی بوده یا در مورد او غیبت می کنید
بعد از اینکه متوجه شدید در حال قضاوت هستید، مکث کنید و نفس عمیقی بکشید. خودتان را سرزنش نکنید، بلکه فقط چند سوال از خود بپرسید:
- چرا در حال حاضر این شخص را قضاوت می کنید؟
- چه انتظارات غیرضروری یا آرمان گرایانه از این فرد دارید؟
- آیا می توانید خود را به جای این شخص بگذارید؟
- این شخص ممکن است چه چیزی را تجربه کند؟
- آیا می توانید در مورد داستان او بیشتر بدانید؟
- در حال حاضر از چه چیزی در مورد این شخص می توانید قدردانی کنید؟
هنگامی که این کار را انجام دادید، مهربانی و شفقت خود را ارائه دهید. شاید او فقط به کسی نیاز دارد که حرف هایش را بشنود، او را قضاوت نکند، او را کنترل نکند، کسی که بدون هیچ چشمداشتنی در کنار او حضور داشته باشد…
اما در هر صورت، به خود یادآوری کنید که اصلا نمیتوانید از موضع قضاوت به او کمک کنید. و به خودتان نیز نمیتوانید کمک کنید... زیرا قضاوت کردن مردم استرس زا است.
مانتراهایی که شما را از قضاوت کردن باز می دارند
از آنجایی که خود من از نظر عقلی همه چیزهایی که در بالا در مورد آنها بحث کردم را درک می کنم، اما اغلب اوقات فراموش می کنم که در حال قضاوت کردن هستم، یک استراتژی منحصر به فرد را به کار گرفته ام تا به من کمک کند از قضاوت کردن مردم دست بردارم. به طور خلاصه، من فعالانه به خودم یادآوری می کنم که قضاوت نکنم. هر زمان که وارد یک موقعیت اجتماعی می شوم که در آن احساس می کنم خارش قضاوت در وجودم تکان می خورد، قبل از اینکه از خانه خارج شوم مانتراهای زیر را برای خودم می خوانم…
- ابتدا به درون نگاه کن. وقتی دو نفر با هم ملاقات میکنند، مزیت ارتباط به کسی میرسد که بیشترین بینش خود را دارد. او آرام تر، با اعتماد به نفس تر و راحت تر با دیگری خواهد بود.
- تنبل نباش و در مورد مردم قضاوت نکن. مهربان باش در مورد داستان های آنها بپرس. گوش کن. متواضع باش. باز باش. آموزش پذیر باشد. همسایه خوبی باش.
- پشت هر آدمی داستانی نهفته است. دلیلی وجود دارد که او اینگونه است. به آن فکر کن و به کسی که هستند احترام بگذار.
- نحوه برخورد تو با افرادی که به شدت با آنها مخالف هستی، گزارشی است از آنچه در مورد عشق، شفقت و مهربانی آموخته ای.
- تمام تلاش خود را بکن تا عشق خالصانه را در قلب خود حفظ کنی. هرچه خوبی های دیگران را بیشتر ببینی، خوبی های بیشتری را در خود کشف خواهی کرد.
- حضور داشته باش. مهربان باش. از مردم تعریف کن. نقاط قوت آنها را بزرگ کن نه نقاط ضعف آنها را. این نحوه ایجاد تفاوت است.
- همه ما برای رسیدن به رضایت و شادی مسیرهای مختلفی را طی می کنیم. فقط اینکه کسی در راه تو نیست، به این معنی نیست که گم شده است.
- ناراحت شدن اشکالی ندارد. اما ظالم بودن همیشه اشکال دارد. در اختلافات با دیگران، فقط با در نظر گرفتن شرایط فعلی برخورد کن. گذشته یا هر شکل دیگری از درام را مطرح نکن.
- به یاد ماندنی ترین افراد در زندگیات کسانی هستند که تو را در زمانی که خیلی دوست داشتنی نبودی دوست داشتند. این را به خاطر بسپار و در صورت امکان، این لطف را به دیگران برگردان.
- مهم نیست چه اتفاقی می افتد، با اطرافیان خود خوب باش. خوب بودن با مردم راهی برای زندگی مسالمت آمیز و میراثی زیبا برای به جا گذاشتن است.
و حالا نوبت شماست…
قضاوت افراد چه تاثیری بر شما و روابطتان داشته است؟ چه راهکارهای دیگری برای متوقف کردن قضاوت را بکار گرفته یا میشناسید؟ همچنین اگر کسی هستید که قضاوت کردن را کنار گذاشتهاید، چه تاثیری از آن را در زندگی و شخصیت خود دیدهاید؟ آیا نظر یا دیدگاهی برای به اشتراک گذاشتن دارید؟ ما دوست داریم از شما بشنویم. لطفا در زیر این مطلب با ما صحبت کنید.
فوق العاده واژه ای برازنده برای دنیای موسیقی درمانی????
از محبت و حسن توجه شما سپاسگزاریم. خوشحالیم که تونستیم رضایت دوستان عزیزی مثل شما رو به دست بیاریم.