در زندگی امروز موارد زیادی به تعویق افتاده، بسته یا لغو شده است. اما نه همه چیز. عشق به تعویق نیفتاده، بسته نشده و یا لغو نشده است. امید به تعویق نیفتاده، بسته یا لغو نشده است. خودمراقبتی به تعویق نیفتاده، بسته یا لغو نشده است.
امروز فرصتی برای سرمایه گذاری روی چیزهای کوچکی است که بیشترین اهمیت را دارند. تجربه انسان مملو از عشق، اشتیاق، خلاقیت، شادی، ارتباط، شفقت، خنده… و طعم کیک شکلاتی است. اما از آنجایی که ما انسان‌ها در فراز و نشیب‌های زندگی یاد می‌گیریم، تکامل می‌یابیم و رشد می‌کنیم، تجربه ما همچنین شامل موقعیت‌ها و فصول دشوار زیادی است که ما را دور می‌زند.
فهرست عناوین
نکته کلیدی در حال حاضر این است که اجازه ندهید مشکلات زندگی شما را تحت تاثیر قرار دهند.
به آزاردهنده ترین موقعیت هایی که در گذشته متحمل شده اید فکر کنید. انجام این کار احتمالاً احساسات بسیار ناراحت کننده ای را ایجاد می کند. و دلبستگی‌های مرتبطی که دارید ممکن است اضطراب، خشم یا غم را برانگیزد. این مشکلی است که بسیاری از ما با آن روبرو هستیم.
حال تصور کنید اگر بتوانید بر این احساسات غلبه کنید چه احساسی خواهید داشت. منظور من از "غلبه کردن" این است که دیگر برای چیزی که قابل کنترل نیست رنج نکشید. می دانم که این امکان پذیر است زیرا من شخصاً در گذشته خود با موقعیت های بسیار دشوار، دلخراش و غیرقابل کنترل به آرامش رسیده ام و شاهد بوده ام که صدها نفر دیگر هم همین کار را انجام می دهند.
تیزترین سلاحی که ما در برابر اضطراب، منفی گرایی و استرس داریم، توانایی ما در انتخاب یک فکر فعلی بر دیگری است.
پس این راز بزرگ چیست؟ پاسخ یکسانی وجود ندارد، اما همه پاسخ‌های ممکن با موارد زیر آغاز می‌شوند…
رها کردن قضاوت های خود
حقیقت این است که اگر هنوز با وسواس در مورد یک موقعیت بد و دشوار قضاوت می کنید و با چیز دیگری مقایسه‌اش می کنید، غلبه بر آن و بهتر بگویم "رها کردن آن" غیرممکن است. بیایید یک موقعیت خاص را از گذشته خود دوباره مرور کنیم - یکی را انتخاب کنید که همچنان احساسات منفی را برانگیزد. و سپس از خود بپرسید:
- به نظر شما اصلا نباید این اتفاق می افتاد؟
- آیا معتقدید که نتیجه باید متفاوت باشد؟
- آیا اتفاقی که افتاده را شخصی می‌دانید؟
- آیا شما شخص دیگری را برای آنچه اتفاق افتاده مقصر می دانید؟
- آیا خودتان را سرزنش می کنید؟
- آیا فکر می کنید که نمی توان از این وضعیت گذشت؟
اگر متوجه شدید که به یک یا چند مورد از این سؤالات جواب «بله» می‌دهید، پس چیزی که رنج شما را طولانی می‌کند و مانع از غلبه بر آن می‌شود، قضاوت است. قضاوت‌های شما در مورد آنچه «باید اتفاق می‌افتاد» همچنان عشق، امید و مراقبت از خود را که می‌دانید توانایی انجام آن را دارید به تعویق می‌اندازد.
اکنون ممکن است فکر کنید، "آنچه اتفاق افتاد فوق العاده وحشتناک بود! من نمی توانم تصور کنم که هرگز از آن عبور کنم!» اما رها کردن قضاوت خود به این معنی نیست که از اتفاقی که افتاده راضی هستید یا از آن حمایت می کنید، بلکه به این معناست که بار منفی را که با قضاوت دائمی آن به دوش می کشید از بین می برید.
وقتی قضاوت های منفی خود را کنار بگذارید، به طور خودکار ذهنیت قربانی را با پذیرش و حضور جایگزین می کنید. و پذیرش و حضور در کنار هم ذهن شما را آزاد می کند و شما را به جلو می برد.
همین اصل در مورد چالش های سال‌های اخیر ما با کووید-19، به ویژه برای آن دسته از ما که بیمار نیستیم، صدق می کند.
وقتی به شرایط خود بهتر فکر می کنیم، با وجود آنها بهتر زندگی می کنیم.
و دلیلی برای به تعویق انداختن وجود ندارد. اکنون زمان تمرین این است که بیشتر مراقب قضاوت های خود و نحوه پاسخگویی خود به زندگی باشید. البته، گفتن این بسیار ساده تر از انجامش است. ذهن آگاهی به عنوان یک مراسم روزانه چالش نهایی است. این راهی است برای زندگی کردن، بودن، دیدن، بهره بردن از قدرت کامل انسانیت، بدون قضاوت.
ذهن آگاهی در هسته خود چنین است:
- آگاه بودن از آنچه در لحظه حال اتفاق می افتد بدون اینکه آرزو داشته باشید که متفاوت باشد
- لذت بردن از هر تجربه خوشایند بدون منتظر ماندن برای تغییر آن
- بودن با هر تجربه ناخوشایند بدون ترس از اینکه آن همیشه اینگونه خواهد بود
همچنین بخوانید: مدیتیشن ذهن آگاهی چیست؟
اجازه دهید هر لحظه شما را مجذوب خود کند
مهمتر از همه، چیزی که باید به خاطر بسپارید این است که جایی که هستید و کاری که در هر لحظه انجام می دهید کاملاً واقعی و ضروری است.
زیرا این تنها لحظه ای است که برای شما تضمین شده است. در این لحظه در جای دیگری نیستید. شما به زمان یا مکان مهمتری پیشرفت نمی کنید. زمان حال فقط یک پله نیست، بلکه مقصد نهایی است. این لحظه جایی است که بزرگترین فرصت شما در آن نهفته است.
این لحظه زندگی شماست!
ممکن است بدیهی به نظر برسد، اما ما بیشتر از آنچه که بخواهیم به آن اعتراف کنیم لحظه حال را فراموش می‌کنیم.
در تمام طول روز، هر روز، بسیاری از ما احساس می کنیم که زمان حال کافی نیست و زندگی ما در حال حاضر به سادگی ارزش حضور کامل مان را ندارد. و به همین دلیل، ما در مورد آن به شدت قضاوت می کنیم و بیشتر زیبایی های فعلی زندگی را از دست می دهیم.
اما اگر برعکس عمل کنیم چه؟
اگر این لحظه را - هر چقدر هم که ناقص باشد - دقیقاً به اندازه کافی بپذیریم، چه؟
اگر «بد» را با خوبی‌ها، ناامیدی‌ها را با درس‌ها، دل‌خراش‌ها را با چیزهای جالب، اضطراب را با فرصت‌ها، به‌عنوان بخشی از بسته‌ای که این لحظه به تنهایی به ما ارائه می‌دهد، بپذیریم، چه؟
اگر همین الان مکث کنیم و همه چیز را با وضوح کامل ببینیم چه؟
به آن فکر کنید…
آیا در روزها و هفته های پیش رو زندگی پرمعنا و خاطره انگیزتری خواهیم داشت؟
آیا داستان های زیباتری برای گرامی داشتن و به اشتراک گذاشتن خواهیم داشت؟
من فکر می کنم همینطور است.
و بنابراین، فکر می کنم اکنون بهترین زمان برای تمرین است.
آیا برای یک چالش آماده اید؟
تقریباً 60 روز طول می کشد تا یک عادت جدید شکل بگیرد. بنابراین برای هشت هفته آینده، هر روز صبح از خواب بیدار شوید و تمرین کنید که کمتر قضاوت کننده و حواس پرت باشید - تمرین کنید که به جنبه های روشن زندگی خود نگاه کنید - و با این کار مغز خود را دوباره سیم کشی خواهید کرد.
آیا این چالش را قبول خواهید کرد؟
آیا این پست امروز با شما همخوانی داشت؟
ما دوست داریم از شما بشنویم.
لطفا نظر خود را در زیر این مطلب بنویسید و ما را در جریان افکار خود قرار دهید.
