روانشناسان و کارشناسان روابط بینش هایی را در مورد رفتارهای گویایی که یک مادر خودشیفته را آشکار می کند، ارائه می دهند.
یک مادر خودشیفته اغلب احساس بر حق بودن می کند، دیگران را دستکاری کرده و آنها را تحقیر می کند و همدلی ندارد. شما ممکن است سوء استفاده و رفتارهای فرار (رفتارهای اجتنابی) را از او تجربه کنید. و احساس کنید که باید به عنوان یک خودشیفته توجهی که او می خواهد به او بدهید.
- شناخت اختلال شخصیت خودشیفته (NPD)
- عدم همدلی
- تاکید بیش از حد بر وضعیت و ظاهر
- دستکاری و کنترل
- یک مادر خودشیفته عاشق بازی در نقش قربانی است
- نقض مرزها
- طرفداری و قربانی کردن
- یک مادر خودشیفته درگیر باج گیری عاطفی می شود
- اگر با یک مادر خودشیفته بزرگ شده اید، به دنبال کمک حرفه ای باشید
- آخرین افکار در مورد رفتارهای یک مادر خودشیفته
چنین مادری نمی تواند به فرزند خود توجه و اعتباری که منجر به امنیت عاطفی می شود را بدهد. فرزندان او اغلب احساس نمیکنند که مورد محبت قرار میگیرند و این بر سلامت روان، رفتار، طرز فکر و رشد آنها تأثیر میگذارد. این وضعیت با پویایی خانواده تداخل می کند و باعث ایجاد مشکلاتی بین افراد دیگر در خانه می شود.
اگر یک رابطه مشکل دار با مادرتان دارید، ارزش آن را دارد که در مورد اعمال یک خودشیفته یاد بگیرید تا متوجه شوید که آیا این مسئله در مادرتان وجود دارد یا خیر. شناخت رفتار افراد خودشیفته می تواند به شما در شناسایی موقعیت و یافتن راه هایی برای غلبه بر اثرات کمک کند. این به شما کمک می کند بفهمید که این تجربه نامعقول است و ارزش شما بیشتر از رفتار چنین فردی با شما است.
توجه: همه ما می دانیم که یک پدر هم می تواند خودشیفته باشد. از آنجایی که مردان رفتارهای متفاوتی از خود نشان می دهند (با مقداری همپوشانی)، ما آنها را به طور جداگانه در مقاله ای دیگر پوشش می دهیم.
شناخت اختلال شخصیت خودشیفته (NPD)
در حالی که کودکان باید بتوانند برای رفع نیازهای عاطفی و جسمیشان به والدین خود نگاه کنند، اما همه نمی توانند این پشتیبانی را داشته باشند. افرادی که دارای والدینی با اختلال شخصیت خودشیفته (NPD) هستند، معمولاً این شانس را ندارند.
اختلال شخصیت خودشیفته یک اختلال شخصیت یا سلامت روان است که به طرق مختلف در روابط شخصی ظاهر می شود و شامل رفتارها و علائم مضر است.
برخی از علائم اختلال شخصیت خودشیفته در مادران که باید مراقب آنها بود عبارتند از:
- احساس استحقاق دارد و فکر می کند که باید تحت توجه ویژه قرار گیرد
- استثمار فرزندانش برای منافع شخصی
- هر مکالمه ای را فقط در مورد خودش انجام می دهد
- داشتن رفتار کنترلی در خلوت اما رفتار مهربانانه در نزد عموم
- انتقاد یا تحقیر فرزندان و دیگران
- القای احساس گناه مکرر به فرزندان و دیگران
- لاف زدن در مورد دستاوردهای خود بدون به رسمیت شناختن شما
- معتقد است که او از دیگران مهمتر است
- صحبت کردن در مورد اینکه چقدر برای شما کار انجام می دهد
- واکنش منفی به انتقاد
- سرزنش دیگران
- فاقد همدلی
برای تشخیص اختلال شخصیت خودشیفته در فرد، او باید پنج معیار تشخیصی را داشته باشد. این معیار شامل این رفتارها می شود:
- احساس بزرگواری یا استحقاق
- استثمار دیگران برای منافع شخصی
- فقدان همدلی
- رفتار متکبرانه
- فکر می کند دیگران به او حسادت می کنند یا در عوض بیش از حد حسادت می کند
- بیان اغراق آمیز دستاوردها یا وضعیت
- خیال پردازی در مورد قدرت، موفقیت یا ثروت
- نیاز به توجه یا تحسین مداوم
همچنین بخوانید: 10 نشانه اختلال شخصیت خودشیفته که اغلب نادیده گرفته می شوند
عدم همدلی
یک مادر خودشیفته تمایل دارد در نقش خود به عنوان والدین به سمت غفلت عاطفی گرایش پیدا کند. او ممکن است طرفدار احساسات بیاعتبار باشد که منجر به عواقب زیادی برای کودکان میشود. برخی از تأثیرات این امر شامل برآورده نکردن نیازهای کودک یا توجه نکردن به احساسات او است. او احساسات فرزندش را تصدیق نکرده یا تلاشی برای درک آن نمیکند، بلکه فقط به خودش فکر میکند.
همچنین ممکن است در یک مادر متوجه خود محوری شوید که بر پویایی کلی خانواده تأثیر می گذارد. این می تواند باعث کمبود وفاداری، حمایت و درک در خانه شما شود. این وضعیت همچنین در ایجاد پیوندهای سالم اختلال ایجاد می کند.
تاکید بیش از حد بر وضعیت و ظاهر
یک مادر خودشیفته میخواهد کامل به نظر برسد و بر موقعیت و ظاهر تأکید زیادی دارد. او ظاهر پسند و موقعیت گرا خواهد بود و هر کاری که لازم است را برای بهتر جلوه دادن وضعیت خود به افراد خارج از خانه انجام می دهد. مادری مانند این بر مادی گرایی نیز تمرکز می کند زیرا فکر می کند این یکی از بهترین راه ها برای نشان دادن موقعیت خود است.
او در حالی که ناامیدیهای فرزندان یا کاستیهای خود را نادیده می گیرد از مهارتهای فرزندپروری و موفقیتهای فرزندانش (که همه را به تلاش خود نسبت می دهد) خوشحال میشود. به طور معمول، یک مادر خودشیفته اهمیتی نمیدهد که اوضاع در خانه چگونه پیش میرود، اما میخواهد دیگران فکر کنند که او کار بزرگی انجام میدهد.
رفتار ظاهر پسند چنین مادری بر کودکان تأثیر منفی می گذارد، از جمله اینکه باعث می شود که آنها یاد نگیرند که چگونه خود واقعیشان باشند. همچنین ممکن است این کودکان بر این باور باشند که فقط به خاطر چیزهایی که می توانند به دیگران بدهند یا ظاهرشان می توانند ارزش داشته باشند.
دستکاری و کنترل
رفتار دستکاری می تواند نشان دهنده خودشیفتگی باشد و اغلب شامل تاکتیک های کنترلی است. چنین مادری ممکن است سرگرمیها، فعالیتها و افرادی را که با آنها وقت میگذرانید را کنترل کند. بعلاوه، او از شما می خواهد که همانطور که خودش میخواهد لباس بپوشید، رفتار کنید و به شیوه خاصی که او می گوید صحبت کنید.
او از ترس استفاده می کند تا به دستکاری روانی خود در شما دامن بزند و اگر فرصت های شما را دوست نداشته باشد، تضعیفتان می کند. چند نمونه از رفتارهای دستکاری که باید مراقب آنها بود عبارتند از:
- ارائه سکوت درمانی
- تلقین احساس گناه
- سرزنش دیگران
- گسلایتینگ
- منزوی کردن دیگران
- باج خواهی
همچنین بخوانید: 5 علامت که نشان می دهد کسی در تلاش برای دستکاری روانشناختی شما است
یک مادر خودشیفته عاشق بازی در نقش قربانی است
یک مادر خودشیفته اغلب ذهنیت قربانی دارد و درگیر القای گناهکاری و سرزنش دیگران است. او موقعیت ها را دستکاری می کند تا همدردی و توجه دیگران را جلب کند و باعث می شود که آنها برای او احساس بدی داشته باشند. ممکن است متوجه شوید که او از درام و عوارض ناشی از حوادث نامطلوب لذت می برد.
مادرانی که این کار را انجام می دهند اغلب فکر می کنند که می توانند از ایجاد احساس بد و ناراحت کننده در مردم برای خود چیزی به دست آورند. آنها خود را به عنوان یک قربانی به تصویر می کشند تا توجه و مزایای دیگر اطرافیان را جلب کنند.
کودکانی که با مادری بزرگ می شوند که اغلب نقش قربانی را بازی می کند، احساس بی کفایتی می کنند. آنها تمایل دارند با حفظ و اجرای مرزها مبارزه کنند. اگر در این شرایط بزرگ شده اید، ممکن است در بزرگسالی در بیان نیازهای خود دچار مشکل شوید.
نقض مرزها
یک مادر خودشیفته به مرزها احترام نمی گذارد و اغلب درگیر تهاجم به حریم خصوصی دیگران می شود. این نشان دهنده عدم احترام است زیرا نشان می دهد که نیاز او به کنترل بر محدودیت های شما بر همه چیز غلبه می کند. این رفتار همچنین نشان می دهد که او بیشتر به آنچه خودش می خواهد اهمیت می دهد تا آنچه شما را ناراحت می کند.
او ممکن است سوالات نامناسب بپرسد یا نظرات ناراحت کننده ای ارائه دهد. وقتی مرزهای خود را بیان می کنید، ممکن است از این بابت عصبانی شود و عقب نشینی کند. با وجود عبور او از مرز، به تنظیم و اجرای آنها برای محافظت از خود و رفاه خود ادامه دهید.
طرفداری و قربانی کردن
اگر مادر شما نقش های خانوادگی، از جمله فرزند طلایی و بی ارزش را بسازد، به احتمال زیاد یک شخصیت خودشیفته است. کودک طلایی مورد علاقه است و بیش از دیگران در خانواده مورد توجه و تحسین قرار می گیرد. از سوی دیگر، فرزند بی ارزش برای همه چیز سرزنش می شود و اغلب طرد عاطفی را تجربه می کند. این همان مفهوم طرفداری و قربانی کردن است.
طرفداری و قربانی کردن می تواند باعث تنش بین خواهر و برادر شود. می تواند باعث آزار جسمی و روحی شود و محیطی سمی ایجاد کند. سایر اثرات ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- کاهش عزت نفس
- روابط ناسالم
- ضربه روحی
یک مادر خودشیفته درگیر باج گیری عاطفی می شود
مادران خودشیفته درگیر استثمار و باجگیری عاطفی می شوند که تأثیرات بلندمدتی بر رفاه کودک دارد. او ممکن است باعث شود شما احساس ناامنی یا اضطراب کنید زیرا نمی دانید که او چه زمانی عصبانی شده یا مرزها را می شکند.
گسلایتینگ یک تاکتیک معمول برای یک خودشیفته است و باعث می شود که شما واقعیت خود را زیر سوال ببرید. این نوعی سوء استفاده روانی یا عاطفی است که می تواند باعث شود کودک از داشتن افکار و احساسات احساس دیوانگی کند. به عنوان مثال، گفتن چیزی بد یا آزاردهنده است و وقتی توسط او گفته می شود، ادعا میکند که این یک شوخی است یا اینکه هرگز آن را نگفته است.
نمونه های دیگر از گسلایتینگ عبارتند از:
- ارائه سکوت درمانی
- تلاش برای تغییر خاطرات شما
- سرزنش دیگران یا موقعیت ها
- انکار اتفاقات رخ داده
- نادیده گرفتن نیاز دیگران
- کناره گیری
- اظهار نظرهای کنایه آمیز
- دروغ گویی
اگر مادر خودشیفته ای دارید، او احتمالاً از طریق انتقاد و تحقیر فرزندانش درگیر آزار عاطفی نیز می شود. گاهی اوقات، او مدام آنچه که فکر میکند شکستها و نقصها هستند را ثابت کرده و آنها را مطرح میکند. او ممکن است شما را در حضور دیگران یا علنا تحقیر و بی ارزش کند.
چنین مادری ممکن است به ویژه در مقابل فرزندان بزرگسالش، درگیر باج گیری عاطفی نیز باشد. او این کار را برای حفظ کنترل انجام می دهد و از فشار، تهدید، عبوسی کردن و دریغ کردن برای رسیدن به هدف خود استفاده می کند.
کودکانی که این موضوع را از مادران خود تجربه می کنند با اثرات طولانی مدت بر رفاه، عزت نفس و رفتار خود مواجه می شوند. اغلب باعث می شود احساس کنید احساسات شما نادرست یا دراماتیک هستند و حتی ممکن است فکر کنید که چیزها فقط در خیال و تصور شما هستند. این وضعیت منجر به شک به خود و احساس حقارت می شود.
باجگیری عاطفی می تواند به درگیری ناسالم یا خطوط مبهم بین هویت شما و مادرتان نیز منجر شود. این یک ترن هوایی احساسی است که حول محور کنترل و دستکاری می چرخد.
اگر با یک مادر خودشیفته بزرگ شده اید، به دنبال کمک حرفه ای باشید
بزرگ شدن با یک مادر خودشیفته می تواند باعث ایجاد مشکلات طولانی مدت برای فرزندان شود، از جمله:
- وابستگی ناامن به مادرشان
- فقدان هوش هیجانی
- قربانی کردن نیازهای خود برای راضی نگه داشتن دیگران
- سرزنش ناشایست خود
- تلاش برای تعیین و حفظ مرزها
مقابله با این تجربه سخت است، اما می تواند در زندگی شما تغییر ایجاد کند، زیرا بهزیستی شما را بهبود می بخشد. در حالی که نمی توانید مادرتان را کنترل کنید، می توانید از خودتان مراقبت کرده و کمک حرفه ای دریافت کنید. جستجوی کمک حرفه ای از مشاوره، خانواده درمانی و گروه های حمایتی می تواند به شما کمک کند تا بر مشکلات غلبه کرده و آن ها را معکوس کنید.
می توانید گروه های حمایتی برای قربانیان والدین خودشیفته را پیدا کرده یا برای مشاوره فردی به یک درمانگر مراجعه کنید. این به شما کمک می کند تا تروما را بشناسید و به آن رسیدگی کنید تا بتوانید درمان را شروع کنید.
یک متخصص می تواند به شما کمک کند یاد بگیرید افکار منفی به جا مانده از مادرتان را با مثبت اندیشی جایگزین کنید. این به شما امکان می دهد به جلو بروید. برخی از چیزهای دیگری که آنها می توانند به شما در مقابله با این وضعیت کمک کنند عبارتند از:
- یادگیری در مورد خودشیفتگی و انواع فرعی آن
- یافتن حمایت اجتماعی
- توقف سرزنش خود
- بهبود عزت نفس
- حفظ خونسردی در هنگام تحریک
- ایجاد و اجرای مرزها
- قرار دادن خود در اولویت
- به حداقل رساندن ارتباط با مادر خود در صورت لزوم
آخرین افکار در مورد رفتارهای یک مادر خودشیفته
شناخت رفتارهای یک مادر خودشیفته می تواند به شما کمک کند از خود محافظت کنید و از اثرات آن شفا پیدا کنید. به دنبال حمایت باشید و سلامت روان خود را در اولویت قرار دهید تا بتوانید یک زندگی رضایت بخش و عاری از اثرات خودشیفتگی که در آن ایجاد می شود را داشته باشید.
رد شدن از بزرگ شدن با یک مادر خودشیفته باعث رهایی می شود و به شما کمک می کند تا همه چیز را درک کنید. میتوانید به گذشتهتان فکر کنید و موقعیتها را فراتر از اینکه چگونه مادرتان آنها را دستکاری کرده، ببینید.
بزرگ شدن به این شکل تقصیر شما نیست و شما سزاوار زندگی شاد و رضایت بخش هستید. کمک گرفتن به شما این امکان را می دهد که ارزش خود را بشناسید، از خود محافظت کرده و آسیب های گذشته که توسط یک مادر خودشیفته به شما وارد شده است را درمان کنید.
چقدر مطلبتون عالی بود من هم مادری خودشیفته دارم که زیانهای زیادی به ما رسونده خدا همشونو شفا بده
من هم از کودکی آسیب زیادی مادر خودشیفته ام بهم وارد کرد وبدتر از مادر پدرم هم خود شیفته بود و دوتایی با اتحاداد هم انتقادات و خواسته های من رو سرکوب می کردند و هنوز که نزدیک به چهل سالم شده این احساسات منفی از ذهنم بیرون نمی ره
خیلی ممنون از متن بسیار کامل و خوبتون. متاسفانه مادر من دقیقا چنین فردی بود و با وجود سن 82 سال سن هنوز این مشکلات ادامه داره مجبور شدم 10 سال باهاش قطع رابطه کردم ولی وقتی دوباره رفتم سراغش همون زن خوشیفته غیر قابل تحمل بود. من و خواهرم نتوانستیم موفق باشیم و هر دومون کلی مشکلات روحی روانی داریم اعتماد به نفس نداشتیم دلم میخواست روانشناس برم ولی میدونم اون هم نمیتونه کاری بکنه بجز یک مشت قرص آرامبخش