آیا میل جنسی شما بسیار بالا یا پایین است؟ آیا می خواهید بدانید که چه کاری می توانید در مورد آن انجام دهید؟ برای کمک به خودتان در این مورد، ابتدا باید با مفهوم لیبیدو و میل جنسی آشنا شوید.
لیبیدو اصطلاحی است که برای توصیف اشتهای جنسی یا میل جنسی استفاده می شود. این میل بدون توجه به جنسیت بیولوژیکی، هویت جنسی، یا گرایش جنسی، تحت تأثیر هورمون ها، عملکرد مغز و رفتارهای آموخته شده قرار می گیرد.
وضعیت میل جنسی می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد، برخی افراد میل جنسی "بالا" و برخی دیگر میل جنسی "کم یا پایین" دارند. میل جنسی به دلیل وضعیت عاطفی، سطح هورمون ها و سلامت جسمانی فرد نیز می تواند نوسان داشته باشد.
با این گفته، هیچ تعریف مشخصی برای میل جنسی «طبیعی» وجود ندارد. میل جنسی بالا یا پایین تنها در صورتی مشکل تلقی می شود که در روابط، عملکرد جنسی یا رفاه و کیفیت زندگی فرد اختلال ایجاد کند.
در این مقاله، به علل و علائم میل جنسی بالا و پایین و اینکه چه زمانی ممکن است به عنوان یک مشکل در نظر گرفته شود، می پردازیم. همچنین اگر می خواهید میل جنسی خود را افزایش دهید یا میل جنسی بیش از حد را مهار کنید، گزینه های درمانی را نیز برای شما توضیح خواهیم داد.
در این مقاله، اصطلاح مرد به افرادی اطلاق میشود که با آلت تناسلی و سایر اندامهای تناسلی مردانه متولد میشوند، در حالی که زن به افرادی اطلاق میشود که با واژن و سایر اندامهای تناسلی زنانه متولد میشوند.
درک مفهوم لیبیدو و میل جنسی
لیبیدو توصیفی از میل کلی به رابطه جنسی در غیاب قضاوت یا انتظارات فرهنگی است.
در روانشناسی، میل جنسی اغلب به عنوان جزئی از "غریزه زندگی" یا "محرک بیولوژیکی غریزی" برای رابطه جنسی توصیف می شود. در پزشکی، میل جنسی اغلب برای ارزیابی وضعیت عاطفی، عملکرد جنسی، یا پاسخ به نگرانی های سلامتی یا درمان های پزشکی استفاده می شود.
میل جنسی و تمایلات جنسی اغلب با هم اشتباه می شوند. در بسیاری از فرهنگها، انتظار میرود افرادی که خود را مرد میدانند، میل جنسی بالایی داشته باشند – و اغلب به خاطر داشتن آن مورد تحسین قرار میگیرند. در مقابل، افرادی که خود را زن معرفی میکنند، میتوانند به دلیل داشتن اشتها یا میل جنسی مشابه مورد سرزنش قرار بگیرند.
چه در مرد و چه در زن، مسیرهای عصبی و بیوشیمیایی یکسانی در میل جنسی و اشتهای فرد به رابطه جنسی نقش دارند. این به نوبه خود می تواند برانگیختگی جنسی را تحریک کند که باعث واکنش فیزیولوژیکی می شود (مانند نعوظ آلت تناسلی یا بزرگ شدن و روان شدن لابیا).
لیبیدو و میل جنسی، نه "خوب" و نه "بد" در نظر گرفته می شود. این به سادگی حالتی از وجود است که می تواند در طول عمر شما به دلایلی تغییر کند یا در نوسان باشد.
میل جنسی بیش از حد بالا
هنگامی که میل جنسی یک فرد بالا است، تمایل بیشتری به صمیمیت جنسی دارد و آن را با شریک زندگی یا از طریق خودارضایی جستجو می کند.
میل جنسی بالا علاوه بر کمک به یک زندگی جنسی رضایت بخش، فواید سلامتی متعددی را نیز ارائه می دهد، از جمله:
- استرس کمتر
- سلامت روان بهتر
- روابط سالم تر
- افزایش اعتماد به نفس
- خواب بهتر
- ورزش بیشتر
بین میل جنسی قوی، که می تواند چیز خوبی باشد، و میل جنسی بسیار بالا، تفاوت قابل تشخیصی وجود دارد. اشتهای جنسی که از کنترل خارج می شود و در زندگی روزمره اختلال ایجاد می کند، باعث نگرانی است. این ممکن است نشانه ای از عدم تعادل هورمونی، اختلال عصبی یا اختلال خلقی مانند بیش فعالی جنسی باشد.
علائم میل جنسی بیش از حد بالا
میل جنسی شما به طور بالقوه بیش از حد بالا است اگر:
- زندگی جنسی شما شروع به تأثیرگذاری بر تمام سطوح دیگر زندگی، روابط، سلامت و کار شما می کند.
- میل جنسی بر افکار و رفتار شما تسلط پیدا می کند.
- شما برای مقابله با چالش های عاطفی مانند افسردگی یا اضطراب از رابطه جنسی استفاده می کنید.
- روابط شما به دلیل اشتهای جنسی بالا در خطر است.
- بعد از رابطه جنسی احساس پوچی یا عدم تحقق می کنید.
چه چیزی باعث افزایش میل جنسی می شود؟
در برخی موارد، افزایش و بالا بودن میل جنسی ممکن است نشانه یک علت پزشکی زمینه ای باشد، مانند:
- سطوح بیش از حد مواد شیمیایی عصبی تنظیم کننده خلق و خوی دوپامین، سروتونین یا هر دو
- برخی داروها، از جمله داروهای تفریحی مانند کوکائین یا مت آمفتامین
- وضعیتی مانند صرع یا زوال عقل که با تاثیر گذاری بر بخش هایی از مغز، بر رفتار جنسی تأثیر می گذارد
چگونه میل جنسی بیش از حد بالا درمان می شود
هنگامی که علت میل جنسی بیش از حد بالا مشخص شد، می توان درمان را برای مدیریت مشکل هدف قرار داد.
به عنوان مثال، اگر یک دارو مقصر باشد، ممکن است دوز دارو تغییر کند یا داروی دیگری به جای آن تجویز شود. به همین ترتیب، درمان یک اختلال مغزی زمینه ای می تواند به عادی سازی میل جنسی کمک کند.
راهبردهای دیگر، از جمله روان درمانی و افزایش فعالیت بدنی نیز می توانند کمک کننده باشند.
میل جنسی کم یا پایین
میل جنسی کم یا پایین شایع تر از میل جنسی بیش از حد زیاد است و دلایل بالقوه قابل درمان بسیاری دارد.
علائم کاهش میل جنسی
هیچ معیار بالینی برای تشخیص پایین بودن میل جنسی وجود ندارد. علاوه بر این، درجه بالایی از تنوع در نحوه تجربه میل جنسی وجود دارد، زیرا "وضعیت عادی" می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد.
با این حال، علائم رایج میل جنسی کم و پایین عبارتند از:
- از دست دادن میل به شریک زندگی
- بی علاقگی به خودارضایی
- تخیلات جنسی کم یا عدم وجود آن
- استرس یا نگرانی در مورد عدم علاقه به رابطه جنسی
همچنین بخوانید: رابطه جنسی در روابط چقدر اهمیت دارد؟
چه چیزی باعث کاهش میل جنسی می شود؟
علل کاهش میل جنسی را می توان به طور کلی به صورت روانشناختی (مربوط به ذهن)، فیزیولوژیکی (مربوط به بدن)، دارویی (مربوط به دارو)، یا پاتولوژیک (مربوط به بیماری) توصیف کرد.
تغییرات هورمونی
تغییرات هورمونی یکی از دلایل رایج کاهش میل جنسی است. افراد از هر جنس می توانند در پاسخ به کاهش هورمون های جنسی استروژن، پروژسترون و به ویژه تستوسترون، میل جنسی پایینی را تجربه کنند.
مردان به ویژه تحت تأثیر تستوسترون هستند زیرا این هورمون در تولید اسپرم، عملکرد جنسی و ویژگی های ثانویه مردانه مانند موهای صورت و افزایش توده عضلانی نیز نقش دارد.
تستوسترون بسیار پایین - که کمتر از 300 نانوگرم در دسی لیتر خون تعریف می شود - هیپوگنادیسم نامیده می شود. با توجه به اینکه سطح تستوسترون بعد از 30 سالگی شروع به کاهش می کند، این یک وضعیت نسبتاً شایع است. از 30 تا 60 سالگی، سطح تستوسترون می تواند 30٪ یا بیشتر کاهش یابد.
استرس همچنین می تواند به طور غیرمستقیم بر هورمون های جنسی در افراد با هر جنسیتی تأثیر بگذارد. استرس باعث ترشح هورمون هایی به نام کورتیزول و اپی نفرین (آدرنالین) می شود که هر دو سطح تستوسترون را سرکوب می کنند.
زنان نیز می توانند کاهش میل جنسی را در نتیجه تستوسترون پایین تجربه کنند. با این حال، برای بیشتر افراد، کاهش سطح استروژن که با افزایش سن به وجود می آید، مسئله اصلی است.
در یک مطالعه منتشر شده در Sexual Medicine، 26 درصد از زنان قبل از یائسگی و 52 درصد از زنان یائسه به دلیل کاهش طبیعی استروژن با میل جنسی پایین دست و پنجه نرم می کردند.
علل دیگر کاهش میل جنسی
سایر علل بالقوه کاهش میل جنسی عبارتند از:
- درد هنگام رابطه جنسی
- دیابت
- فشار خون بالا
- خستگی مزمن
- داروهای ضد افسردگی
- اضطراب و افسردگی
- مصرف بیش از حد الکل
- عزت نفس پایین و مشکلات تصویر بدن
- سیگار کشیدن
- مصرف تفریحی مواد مخدر
- بارداری
- مشکلات رابطه
میل جنسی پایین ممکن است نشانه اختلال کممیلی جنسی یا بیمیلی جنسی (HSDD) باشد. این وضعیت، یک اختلال خلقی است که با فقدان مداوم میل جنسی یا تخیلات جنسی در غیاب هر دلیل پزشکی شناخته شده، مشخص میشود.
درمان میل جنسی کم و پایین
کلید درمان موثر میل جنسی کم، شناسایی علت آن است. در بسیاری از موارد، ترکیبی از رویکردها ممکن است برای تقویت میل جنسی ضروری باشد.
تغییرات سبک زندگی
برخی عادات مانند سبک زندگی بی تحرک، سیگار کشیدن و سوء مصرف الکل، می توانند به ایجاد کاهش میل جنسی کمک کنند. پرداختن به این مسائل ممکن است انرژی و علاقه جنسی شما را بهبود بخشد. این مسائل و کارها می توانند شامل موارد زیر باشد:
- ورزش بیشتر
- پیروی از یک رژیم غذایی سالم و مغذی
- مدیریت استرس
- ترک سیگار، مصرف مواد مخدر یا مصرف بیش از حد الکل
رفتار درمانی
یک تراپیست متخصص در مسائل جنسی و زوج درمانی می تواند به شما و همسرتان کمک کند تا منابع احساسی کاهش میل جنسی را شناسایی کنید. همچنین، او می تواند به شما در بهبود ارتباطات، حل مشکلات اساسی و یافتن راه های جدید برای بهبود صمیمیت کمک کند.
داروها
تنها چند دارو وجود دارد که در افزایش میل جنسی کم مفید هستند. داروهای درمان کننده میل جنسی پایین عبارتند از:
برای زنان، اینها عبارتند از آدی (فلیبانسرین) و وایلیسی (برملانوتید).
برای مردان، داروهای اختلال نعوظ مانند ویاگرا (سیلدنافیل) ممکن است به افزایش اعتماد به نفس در افرادی که دارای اضطراب عملکرد جنسی هستند کمک کند.
برخی از داروهای طبیعی، از جمله ریشه ماکا (Lepidium meyenii) و علف هرز بز شاخدار (Epimedium grandiflorum) نیز ممکن است به افزایش میل جنسی کمک کنند.
سخن پایانی دنیای موسیقی درمانی در مورد لیبیدو و میل جنسی
لیبیدو، میل جنسی و اشتهای جنسی فرد را توصیف می کند. این می تواند تحت تأثیر سلامت جسمانی، خلق و خو، عملکرد مغز و عملکرد هورمونی فرد قرار گیرد.
میل جنسی از فردی به فرد دیگر متفاوت است و هیچ تعریف مشخصی در مورد چیستی میل جنسی «طبیعی» وجود ندارد.
با این گفته، اگر میل جنسی زیاد یا کم میلی و بی میلی جنسی باعث ناراحتی یا تداخل در روابط یا عملکرد جنسی شما می شود، با پزشک خود صحبت کنید. بسته به اینکه علت این وضعیت روانی، فیزیکی، آسیب شناسی یا دارویی باشد، ممکن است درمان هایی وجود داشته باشد که در درمان مشکل جنسی شما کمک کننده باشد.