واژینوز باکتریایی (BV) یک بیماری شایع اما خسته کننده است که در آن تعادل باکتری ها در واژن از تعادل و همگامی خارج می شود. معمولاً بدن قادر است تعادل ایده آل را حفظ کند. اما اگر تعادل مختل شود، انواع خاصی از باکتری ها می توانند بیش از حد رشد کنند و علائم ایجاد کنند.
واژینوز باکتریایی (BV) به راحتی درمان می شود و معمولاً هیچ مشکل دیگری برای سلامتی ایجاد نمی کند. با این وجود، می تواند خطر ابتلا به یک بیماری مقاربتی (STD) را افزایش دهد یا منجر به عوارض زایمان در افراد باردار شود.
در این مقاله به علائم، علل و عوامل خطر واژینوز باکتریایی می پردازیم. همچنین نحوه تشخیص، درمان و پیشگیری BV را توضیح خواهیم داد. در ادامه این مطلب با دنیای موسیقی درمانی همراه باشید.
علائم واژینوز باکتریایی
از 21 میلیون زن در ایالات متحده که تصور می شود سالانه به واژینوز باکتریایی مبتلا هستند، تنها حدود سه میلیون نفر دارای علائم هستند.
هنگامی که علائم BV رخ می دهند، خفیف اما پایدار هستند و ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- ترشحات واژن به رنگ خاکستری مایل به سفید یا زرد
- بوی "ماهی" که می تواند پس از مقاربت بدتر شود
- احساس سوزش هنگام ادرار کردن
- خارش واژن، قرمزی و تورم
- خونریزی واژن بعد از مقاربت
در حالی که علائم واژینوز باکتریایی به ندرت جدی هستند، می توانند بافت های واژن را ضعیف کرده و خطر ابتلا به بیماری های مقاربتی مانند سوزاک، کلامیدیا، تریکومونیازیس و HIV را افزایش دهند.
اگر عفونت در دوران بارداری رخ دهد، خطر زایمان زودرس (نارس)، وزن کم هنگام تولد، و در موارد نادر، سقط جنین افزایش می یابد.
خلاصه
علائم واژینوز باکتریایی شامل ترشحات واژن با بوی ماهی است. خارش، قرمزی، تورم، سوزش ادرار و خونریزی با مقاربت نیز شایع است.
علل ایجاد واژینوز باکتریایی
واژینوز باکتریایی زمانی رخ می دهد که سطح باکتری های "خوب" در واژن به طور ناگهانی کاهش یابد. این به باکتری های "بد" اجازه می دهد تا بیش از حد رشد کنند. باکتری "خوب" اصلی به نام لاکتوباسیلوس، واژن را کمی اسیدی می کند تا باکتری های "بد" نتوانند بیش از حد رشد کنند.
رابطه جنسی می تواند با وارد کردن مقادیر جدید یا بیش از حد باکتری به واژن باعث تحریک BV شود.
برخی از علل شایع واژینوز باکتریایی عبارتند از:
- رابطه جنسی بدون کاندوم
- شرکای جنسی متعدد
- شرکای جنسی جدید
- اسباب بازی های جنسی مشترک
- شستن واژن با فشار مستقیم آب
- کف و فوم حمام
- دئودورانت های واژن
- سیگار کشیدن
- دستگاه های داخل رحمی (IUD)
اعتقاد بر این است که ژنتیک نیز با تحریک التهاب یا تولید ناکافی لاکتوباسیلوس، در ایجاد BV نقش دارد.
خلاصه
رابطه جنسی می تواند با وارد کردن باکتری های جدید به واژن منجر به واژینوز باکتریایی شود. سیگار کشیدن، فشار مستقیم دوش آب و آی یو دی نیز می تواند خطر را افزایش دهد.
همچنین بخوانید: پریود و چرخه قاعدگی: گرسنگی، هوس، علل، تسکین
تشخیص واژینوز باکتریایی
از آنجایی که واژینوز باکتریایی تنها توسط یک عامل ایجاد نمی شود، تشخیص تا حد زیادی بر اساس بررسی تاریخچه پزشکی و علائم شما همراه با آزمایش ها و روش های مختلف آزمایشگاهی است.
این شامل موارد زیر می شود:
- معاینه لگن
- آزمایش pH برای بررسی اسیدیته واژن
- ارزیابی میکروسکوپی مایعات و ترشحات واژن
معاینه میکروسکوپی به منظور دنبال کردن "سلول های سرنخ" (به معنی سلول های پر از باکتری واژن است) انجام می شود. همچنین از رنگ آمیزی آگرام برای تمایز باکتری های "خوب" از "بد" استفاده می شود و به آزمایشگاه اجازه می دهد تا عدم تعادل در فلور واژن را بررسی کند.
ممکن است آزمایشهای اضافی برای رد سایر علل احتمالی مانند عفونت مخمری یا تبخال تناسلی انجام شود.
خلاصه
تشخیص واژینوز باکتریایی معمولاً شامل بررسی علائم و سابقه پزشکی، معاینه لگنی، آزمایش pH واژن و ارزیابی میکروسکوپی مایعات واژن است.
درمان واژینوز باکتریایی
درمان استاندارد واژینوز باکتریایی تجویز یک دوره کوتاه داروهای آنتی بیوتیکی است. آنتی بیوتیک ها دسته ای از داروها هستند که به طور خاص عفونت های باکتریایی را درمان می کنند.
گزینه های خط اول فلاژیل (مترونیدازول) و کلیندامایسین هستند. هر دو در درمان BV بسیار موثر هستند و عوارض جانبی نسبتاً خفیفی دارند.
دستورات دارویی ترجیحی خط اول عبارتند از:
- مترونیدازول 500 میلی گرم خوراکی دو بار در روز به مدت هفت روز
- ژل واژینال مترونیدازول 0.75% یک بار در روز به مدت پنج روز استفاده می شود
- کرم واژینال کلیندامایسین 2.0% قبل از خواب به مدت هفت روز استفاده می شود
درمان های جایگزین شامل شیاف واژینال کلیندامایسین یا قرص تینداماکس (تینیدازول) است. علیرغم اثربخشی این داروها، عود بیماری شایع است و ممکن است فرد برای از بین بردن کامل عفونت نیاز به درمان های متعدد داشته باشد.
عوارض جانبی مصرف این داروها نیز شامل حالت تهوع، معده درد، سرفه، گلودرد، آبریزش بینی و طعم فلزی در دهان است.
علاوه بر آنتی بیوتیک ها، چندین درمان حمایتی ممکن است کمک کننده باشد. اینها شامل پروبیوتیک ها (باکتری های زنده مفید موجود در ماست و مکمل های پروبیوتیک) است که می تواند به جلوگیری از عود کمک کند. اسید بوریک (موجود به صورت کپسول و شیاف واژینال) یک داروی قدیمی است که توجه پزشکی در این درمان را به خود جلب می کند.
در طول درمان، شلوار یا دامن گشادتر بپوشید تا رطوبت و گرمای واژن که میتواند رشد باکتریها را افزایش دهد، را کاهش دهید. همچنین می توانید خارش و تورم را با استفاده از یک پارچه خنک روی واژن یا پاشیدن آب سرد به آن کاهش دهید.
خلاصه
آنتی بیوتیک های خط اول مورد استفاده برای درمان واژینوز باکتریایی شامل مترونیدازول خوراکی (با نام مستعار فلاژیل)، مترونیدازول موضعی و کلیندامایسین موضعی است.
جلوگیری از ابتلا به واژینوز باکتریایی
به همان اندازه که واژینوز باکتریایی رایج است، کارهایی وجود دارد که می توانید برای کاهش خطر ابتلا به آن انجام دهید. اینها شامل اقدامات جنسی ایمن و رعایت بهداشت واژن است.
برای جلوگیری از واژینوز باکتریایی:
- تعداد شرکای جنسی خود را محدود کنید.
- از کاندوم به طور صحیح و مداوم استفاده کنید.
- از فشار مستقیم دوش آب برای شستن واژن بپرهیزید.
- استفاده از فوم های حمام و دئودورانت های واژن را محدود کنید.
- بعد از ادرار کردن واژن خود را از جلو، یعنی از شروع لبهای خارجی به سمت مقعد پاک کنید.
- اگر واژینوز باکتریایی مکرر دارید یا در گذشته BV شدید داشته اید از IUD اجتناب کنید.
خلاصه
شما می توانید با انجام رابطه جنسی ایمن، اجتناب از شستن واژن خود با فشار مستقیم دوش آب و پاک کردن واژن از جلو به عقب پس از ادرار کردن، خطر ابتلا به واژینوز باکتریایی را کاهش دهید. اگر BV مکرر دارید، ممکن است به شما توصیه شود که از IUD اجتناب کنید.
چکیده مطلب
واژینوز باکتریایی (BV) یک عفونت شایع ناشی از عدم تعادل فلور واژن است. هنگامی که باکتری های "خوب" مانند لاکتوباسیلوس به طور غیر طبیعی کم باشند، باکتری های "بد" می توانند بیش از حد رشد کنند و باعث قرمزی واژن، خارش، تورم و ترشحات بد بو با بوی ماهی شوند.
رابطه جنسی می تواند با وارد کردن باکتری های جدید به بدن منجر به BV شود. عوامل خطر عبارتند از رابطه جنسی بدون کاندوم، داشتن چندین شریک جنسی، سیگار کشیدن، فشار مستقیم دوش آب و آی یو دی.
تشخیص واژینوز باکتریایی معمولاً شامل معاینه لگنی، آزمایش pH واژن و ارزیابی میکروسکوپی مایعات و ترشحات واژن است. BV با آنتیبیوتیکهای خوراکی یا موضعی، معمولاً مترونیدازول و کلیندامایسین درمان میشود.
خطر ابتلا به BV را می توان با انجام رابطه جنسی ایمن، اجتناب از گرفتن فشار مستقیم دوش آب بر روی واژن و پاک کردن واژن از جلو به عقب پس از ادرار کاهش داد. ممکن است به افراد مبتلا به واژینوز باکتریایی مکرر یا شدید توصیه شود که از IUD اجتناب کنند.
سخنی از دنیای موسیقی درمانی در مورد واژینوز باکتریایی
حتی با بهترین تلاش ها برای پیشگیری، باز هم ممکن است واژینوز باکتریایی رخ دهد. سعی کنید استرس نداشته باشید در عوض، به دنبال درمان باشید و تمام تلاش خود را برای جلوگیری از بدتر شدن وضعیت انجام دهید.
در صورت تجویز آنتی بیوتیک، حتی در صورت ناپدید شدن علائم هم آن را بصورت ناگهانی قطع نکنید. اگر این کار را انجام دهید، ممکن است در شما مقاومت آنتی بیوتیکی ایجاد شده و در صورت بازگشت عفونت، درمان آن دشوارتر شود.