آیا به ایجاد رابطه با کسی فکر می کنید، اما در مورد سازگاری طولانی مدت خود مطمئن نیستید؟ یا در مورد رابطه فعلی خود سوالی دارید؟ بهترین روابط ممکن است در طول زمان دچار رکود شوند، اما میتوانند با دقت و توجه مناسب، میل متقابل برای داشتن آیندهای مشترک و بدیهی است که با کمی عشق دوباره احیا شوند. اگر می خواهید بینشی در مورد اینکه آیا آینده برای رابطه شما روشن خواهد بود یا خیر پیدا کنید، در اینجا یک آزمایش نسبتا ساده وجود دارد که می توانید آن را انجام دهید.
اینگونه فکر کنید؛ یک رابطه مانند یک سفر بوسیله قایق رانی است که توسط دو نفر انجام می شود. احتمالاً نرم و راحت شروع میشود، اما همیشه قایقسواریها سخت میشوند، زیرا قایقرانها میتوانند با عواملی مواجه شوند که نمیتوان برای آنها برنامهریزی کرد. تعداد بسیار کمی از ما می توانستیم با شخص دیگری سوار قایق شده و سفر را شروع کنیم و در کوتاه مدت به آن مسلط شویم. برای درست کردن آن سفر متعادل و امن، نیاز به زمان، صبر و تمرین است. در اینجا چند مورد از مسائلی که ممکن است هنگام قایق رانی دو نفره رخ دهد را میخوانید:
فهرست عناوین
برنامه ریزی سفر
چرا با یک نفر دیگر قایق رانی می کنیم؟ شاید به این دلیل است که به نظر کار خوبی است، تجربه جدیدی است، یا هر دوی ما وقتی فعال هستیم پیشرفت می کنیم. شاید ما در حال تلاش برای قایق رانی هستیم زیرا سایر ورزشها جواب ندادهاند و مایلیم دوباره پاهای خود را در آب استعاری فرو ببریم.
آیا هر دوی ما از مقصد انتخاب شده راضی هستیم یا یکی از ما صرفاً به آن رضایت داده ایم به این امید که دفعه بعد راه خود را طی کنیم؟
مقصد را تجسم کنید و ببینید آیا آینده ای وجود دارد یا خیر. ما باید از خود بپرسیم که آیا میتوانیم خودمان را با این شریک زندگی در آنجا ببینیم - آنجا بودن، زندگی کردن و پیر شدن با هم...
همچنین بخوانید: 7 رفتار در رابطه زناشویی ناسالم از نگاه روانشناسی
ما هر دو در حال قایق رانی هستیم، حالا چه؟
هر دوی ما به ابزارهای یکسانی مجهز شدهایم که میتوانیم به همان میزان کار را انجام دهیم. اگر ما به عنوان یک تیم به میزان مساوی برای مقصد مشترک خود تلاش کنیم، قایق ما با آرامی و امنیت حرکت خواهد کرد. سفر لذتبخش خواهد بود و موانع غیرمنتظره مانند جریانهای قوی را میتوان باهم به آرامی پشت سر گذاشت.
اگر یکی از اعضای تیم از تلاشهای خود عقب بماند و پارو نزند، قایق منحرف شده و با افتادن در یک انحراف و دور باطل، هردوی ما تاثیر میپذیریم. در کوتاهمدت، طرف مقابل هم از برداشتن فشار و تلاش نکردن خوشحال میشود – بالاخره این بخشی از رابطه است. شاید بتوانیم برای مدتی سست شویم و برای لذت بردن از آرامش توقف کنیم - برای لذت بردن از جایی که در آن هستیم، یا فقط انداختن نگاهی به اطراف و لذت بردن از آن. با این حال، برای مدت طولانی ثابت ننشینید؛ در نهایت هوا تاریک خواهد شد و این پیدا کردن خط ساحلی را برای شما بشدت سخت خواهد کرد.
اگر یکی از ما دائماً بیشتر از دیگری تلاش کند، برای مدت طولانی تری در دور باطل خواهیم افتاد. این به زودی خسته کننده و منبعی برای تشدید مشکلات خواهد شد. معامله اصلی اینجاست - اگر یکی از ما مدام از زیر وزن رابطه شانه خالی کند، با وجود تمام تلاشهایی که انجام میدهیم به جایی نخواهیم رسید.
وقتی اوضاع از مسیرش خارج شد چه؟
بنابراین متوجه می شویم که در چرخه بی فایده افتاده ایم و اوضاع خسته کننده می شود. چگونه آن را برطرف کنیم؟ ما باید در مورد آن صحبت کنیم، درست است؟
شما باید:
- فقط به این نکته اشاره کنید که یک مشکل وجود دارد و امیدوار باشید که یک مکاشفه تغییر دهنده سفر از طرف مقابل بیاید! یا شاید ما چیزی نگوییم و فقط منتظر بمانیم تا مشکل به طور جادویی خودش را برطرف کند. اکنون، راهحلهای جادویی ممکن است اتفاق بیفتد، اما چون هیچکدام از ما نمیدانیم که این مشکل چه بوده است، مطمئناً مشکل بعداً دوباره ظاهر میشود.
- صرفاً به این نکته اشاره کنید که طرف مقابل باعث ایجاد مشکل شده است و از او تقاضای اصلاح داشته باشید. این در دراز مدت کمک خواهد کرد. اما اگر این کار را انجام ندهید، در نهایت فریاد «این ما را به جایی نمیرساند» و به دنبال آن بحث در مورد موضوع همراه با تنشهای اضافی و غیرضروری اتفاق می افتد. و این می تواند کار را خراب تر کند.
- به این نکته اشاره کنید که یک مشکل متقابل وجود دارد و در مورد چگونگی حل آن ایده بخواهید. به این نتیجه برسید که اگر هر دو با هم هماهنگ کار کنیم، میتوانیم قایق را تثبیت کنیم و مسیر را درست کنیم. این ممکن است فقط یک راه حل کوتاه مدت باشد، اما حداقل می تواند یک راه حل منصفانه برای بازگشت به مسیر باشد.
حالا که به مسیر برگشتیم چه؟
اکنون که از آبهای متلاطم عبور کردهایم، کجا ایستادهایم؟ آیا شریک زندگی ما:
- موافق است که مشکلی وجود دارد و قبول دارد که همکاری ممکن است راه حل باشد؟
- کاملا منکر این است که مشکلی وجود دارد؟ در این صورت، تا زمانی که یکی از طرفین کوتاه نیاید، ما در یک چرخه خسته کننده ادامه خواهیم داد.
- به سادگی در بروز اولین نشانه مشکل، پایین می گرد تا فقط خودش را نجات دهد؟!
- قایق را ترک می کند اما سپس به قایق بازمی گردد، و شما بخاطر اینکه او برایتان امن، راحت و آشنا است این اجازه را به او می دهید؟ و مکررا این پایین پریدن و برگشتن به قایق را تکرار می کند؟
اگر چنین است، چه کسی کار سخت را انجام می دهد؟ چه کسی قایق را شناور نگه می دارد؟ چه کسی فقط به این دلیل که او برای ما آشناست و حضورش برای گذراندن مدتی در حال قایق سواری برای ما امن تر است، به او اجازه بازگشت می دهد؟ به این فکر کرده اید که می توانیم به جای این، او را در خشکی پیاده کنیم و به تنهایی اما خوشحال به سفر ادامه دهیم؟
آیا قبلاً این سفر استعاری را انجام داده اید؟ دفعه بعد که با آن دوراهی روبرو شدید، در نظر بگیرید که آیا رابطه شما می تواند از آزمون قایق رانی جان سالم به در ببرد یا خیر؟ اگر نمی تواند، خودتان در خشکی بمانید! به احتمال زیاد یک قایق تفریحی زیبا در افق شما وجود دارد!
